عصای پیرمد توجه‌ام را جلب کرد، وقتی دیدم آن‌را برعکس به دست گرفته و دارد بین جمعیت راه می‌رود.
اول لبخندی زدم « حتماً حال نداشته که عصایش را درست به دست بگیرد و یا پیمرد بیچاره حواسش نبوده است، برای همین تهش را به دست گرفته و دسته‌اش را روی زمین قرار داده است.»
اما وقتی خواستم از در عبور کنم یک لحظه فهمیدم که او حواسش از من جمع‌تر است.
او می‌داندکجاست و در چه مکانی دارد راه می‌رود، درست بر خلاف من!
دانستم او این‌گونه عصایش را گرفته تا احترام حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) را حفظ کند و باعث آلودگی حرم نگردد.
و هنوز این صحنه را فراموش نکرده‌ام.
