گر عقل پشت حرف دل اما نمی گذاشت

هم دعا کن گره از کار تو بگشاید عشق

هم دعا کن گره تازه نیفزاید عشق!

قایقی در طلب موج به دریا پیوست

باید از مرگ نترسید، اگر باید عشق

عاقبت راز دلم را به لبانش گفتم

شاید این بوسه به نفرت برسد، شاید عشق

شمع روشن شد و پروانه در آتش گل کرد

می توان سوخت اگر امر بفرماید عشق

پیله ی رنج من ابریشم پیراهن شد

شمع حق داشت! به پروانه نمی آید عشق!

به خاطر ۳ چیز هیچ گاه کسی را مسخره نکن:

❶چهره  ❷والدین ❸زادگاه
چون انسان هیچگاه حق انتخابی در مورد آنها ندارد.

به زیبایی ات نناز
      تو خلقش نکرده ای…
و
به اصل و نسبت افتخار نکن
     تو انتخابش نکرده ای…
اگه می توانی
         [به اخلاق]
                [مَنِش]
                   [و انسانیتت بناز]
چون خودت هستی که آن را
 می سازی…....👌👍

ای که برداشتی از شانه ی موری باری
بهتر آن بود که دست از سر من برداری

ظاهر آراسته ام در هوس وصل ولی
من پریشان تر از آنم که تو می پنداری

هر چه می خواهمت از یاد برم ممکن نیست
من تو را دوست نمی دارم اگر بگذاری

موجم و جرأت پیش آمدنم نیست مگر
به دل سنگ تو از من نرسد آزاری

بی سبب نیست که پنهان شده ای پشت غبار
تو هم ای آیینه از دیدن من بیزاری

گر عقل روی حرف دل اما نمیگذاشت

تردید پا به خلوت دنیا نمیگذاشت

از خیر هست و نیست دنیا به شوق دوست

میشد گذشت وسوسه اما نمیگذاشت

این قدر اگر معطل پرسش نمیشدم

شاید قطار عشق مرا جا نمیگذاشت

دنیا مرا فروخت ولی کاش دست کم

چون بردگان مرا به تماشا نمیگذاشت

شاید اگر تو نیز به دریا نمیزدی

هرگز به این جزیره کسی پا نمیگذاشت

گر عقل در جدال جنون مرد جنگ بود

مارا در این مبارزه تنها نمیگذاشت

ای دل بگو به عقل که دشمن هم اینچنین

در خون مرا به حال خودم وا نمیگذاشت

ما داغدار بوسه وصلیم چون دو شمع

ای کاش عشق سر به سر ما نمیگذاشت