خدایا! بعد از مردنم، با همه ی احساسات و دیدگاههایی که پس از مرگ تغییر میکنند کنار می آیم اما...میشود اجازه دهی سالی یک بار، در یکی از روزهای پاییزی و بارانی ِ دنیا، یکی از حسهای دنیایی ام به من برگردد و از کنار قبرم بلند شوم و بی سر و صدا از قبرستان خارج شوم و بروم توی محیط شهر و پیاده روها و از هوای پاییزی سالهای نبودنم لذت ببرم؟ و ذوق کنم از بارانی که دیوارها،خانه ها،ماشینها،درختها و پیاده روها را خیسِ خیس کرده و بوی باران دیوانه ام کند...و البته چون امکان استفاده از موسیقی به آن صورت وجود ندارد ،خیلی بهتر میشود که اجازه دهی مرتضی پاشایی با آن صدای تو دماغی و پاییزی اش یک دهن بخواند و حسم را ملموس تر و دنیایی تر کند... یک نفر هم از قضا عطر محبوب ِ پاییزی ام را به خودش زده باشد و عیشم را دو چندان کند ...
دوباره دیر شد باران نبارید
دلم تبخیر شد باران نبارید
به چشم آسمان ها خیره ماندم
نگاهم پیر شد باران نبارید
******************************
هیچکس همراه نیست تنهای اول .دارنده بیشترین مشترک مدعی ظهور
*********************************
وما به دیدار نمایشگاه دسته گلی خواهیم رفت که گاهی هم دلش دلگیر میشود بارانی میشود اما پای وعده ی خودوخدایش میماند
آخرین نظرات
سلام . کاش معنی فارسی این ترانه رو می گذاشتین
آخرین مطالب
پیام های کوتاه
محبوب ترین مطالب
پربیننده ترین مطالب
مطالب پر بحث تر
آرشیو مطالب
نویسندگان